Νέο άρθρο στο Project Parenting: Δεν φταις! Γιατί οι γονείς δεν είναι υπεύθυνοι για την ευτυχία των παιδιών τους;
Βλέπω κάθε μέρα και πιο πολύ ότι η ιδέα ότι “ο ρόλος του γονιού είναι καθοριστικός στη ζωή του παιδιού” μεταφράζεται σε ταύτιση του γονιού με την πορεία ζωής του παιδιού του και στην πεποίθηση ότι “αν το παιδί μου δεν είναι ευτυχισμένο, φταίω εγώ!” Έγραψα λοιπόν ένα άρθρο για να ξεκαθαρίσουμε λίγο αυτήν την παρανόηση, με σκοπό να καταφέρουμε ίσως να απελευθερωθούμε από τις ενοχές που ταλαιπωρούν εμάς και επιβαρρύνουν τόσο πολύ και τα παιδιά.
Μια άσκηση για να αντέχω τα δύσκολα συναισθήματα…
Ένας σύντομος διαλογισμός, σχεδιασμένος για να ανακουφίζει από την συναισθηματική αναστάτωση και την αίσθηση ότι ένα αρνητικό συναίσθημα γίνεται αβάσταχτο. Ο “διαλογισμός Βροχής” μας θυμίζει ότι παρόλο που δεν μπορούμε να καθορίσουμε τι νιώθουμε κάθε στιγμή, μπορούμε να το αναγνωρίσουμε με κατανόηση, να παρατηρήσουμε πως έρχεται και πώς φεύγει, και σταδιακά να αλλάξουμε τη σχέση μας με αυτό.
1ος Κορον-αναστοχασμός: Θα περάσει και αυτό…
Λίγους μήνες πριν όταν ταξίδευα στη Νέα Ζηλανδία βρήκα αυτήν τη μικρή καρτούλα. Το απλό της σχέδιο και το ισχυρό της μήνυμα τράβηξαν την προσοχή μου. Αμέσως ένιωσα μια σύνδεση. Βρισκόμουν σε ένα μαγευτικό σκηνικό με το βαν και σκέφτηκα ότι αυτός ήταν ένας όμορφος...
Είναι το γονεϊκό στρες μια έκφραση της γονεΪκής αγάπης; Παρατηρώντας με ανοιχτή καρδιά το γονεϊκό άγχος.
Ένας αναστοχασμός σχετικά με τον καθοριστικό τρόπο με τον οποίο το γονεϊκό στρες έχει γίνει συνώνυμο της γονεϊκότητας.